Autorem książki „Zła wola” jest Keigo Higashino - japoński pisarz, najbardziej znany z powieści kryminalnych. Choć nie jest zbyt popularny w Europie, to jego utwory są znane w całej Japonii i ogólnie w Azji, nagrodzone wieloma nagrodami oraz przemienione w adaptacje filmowe i serialowe.
Jedną z wielu nagród i wyróżnień, które zdobył Higashino, jest Edogawa Ranpo - prestiżowa japońska nagroda literacka przyznawana za powieści kryminalne. Oprócz tego zdobył takie nagrody jak: Mystery Writers of Japan Award Edogawa, Rampo Prize, Mystery Writers of Japan Award, Honkaku Mystery Award, Naoki Prize czy Chūōkōron Prize. Najbardziej znanym filmem na podstawie jego twórczości jest „Podejrzany" (Yōgisha X no Kenshin), który doczekał się kilku adaptacji, w tym japońskiej, koreańskiej i chińskiej.
„Zła wola” jest tak jak większość książek tego autora, powieścią kryminalną. Fabuła jest trudna do opisania, ponieważ łatwo zdradzić kluczowe momenty i zwroty akcji (będzie ich wiele). Chyba można stwierdzić, że głównym bohaterem jest Kyōichirō Kagi, kiedyś nauczyciel, teraz detektyw w japońskiej policji. Będąc nauczycielem, poznał Osamu Nonoguchiego, który jest równie ważnym bohaterem (rozpoczynającym narrację), ponieważ jest wmieszany w sprawę morderstwa, którą prowadzi Kagi.
Morderstwa kogo, przez kogo, a przede wszystkim, z jakiego powodu? Na tym właśnie skupia się fabuła. Wszystko dzieje się w latach dziewięćdziesiątych w Tokio. Czas, w którym dzieje się historia jest świetnie opisany tak, że wszystkie szczegóły i delikatnie inny sposób życia (głównie w związku z technologią, a także inną kulturą w Japonii) jest odczuwalny.
Autor stwarza mnóstwo pułapek logicznych, próbuje kierować czytelnikiem, wręcz nim manipulować, więc bardzo trudno domyślić się motywu mordercy czy kto nim w ogóle jest. Często wszystkie informacje są podawane na tacy, ale czytelnik nie zwraca na nie uwagi, ponieważ autor tak nim kieruje. Uważam, że jest to bardzo imponujące i wiele razy łapałam się na tym, że pomijałam jakieś detale, które okazywały się ważne później czy zupełnie nie spodziewałam się tego, jak potoczyła się historia.
Wydanie książki jest bardzo estetyczne, okładka jest ładnie zaprojektowana, a przede wszystkim tekst jest czytelny i napisany dużą czcionką. Sam styl języka jest dla mnie zrozumiały, poprawny i przyjemny, choć oczywiście nie mogę do końca go ocenić ze względu na tłumaczenie, ale błędów logicznych ani w druku nie było. Język był przyjemny, a trudne wyrażenia się nie pojawiały (jeśli, to przypisy wszystko dobrze opisywały).
Właściwie teraz zostało mi tylko wyrażenie mojej opinii, która jest oczywiście pozytywna. Ta książka strasznie mi się spodobała (o czym może np. świadczyć to, że przeczytałam ją w dwa dni), zaskoczyła i zapewniła świetną rozrywkę. Bardzo podobał mi się pomysł na napisanie książki, gdzie mamy opowieść w opowieści. Skojarzyło mi się to z książką „Kobieta z biblioteki”, która też ma taki motyw. Ten utwór jest świetny i zachęcił mnie do sięgnięcia po inne książki Higashino. Szczerze polecam ją każdemu, kogo interesują kryminały.
H.D.
Książka wydana przez Wydawnictwo
Komentarze
Prześlij komentarz