Jest to utwór pisany prozą, zawiera sporo dialogów. Występują szczegółowe opisy. Mimo to czyta się tę książkę jednym tchem. Głównym bohaterem jest Marcin. Ma on brata o imieniu Paweł. Marcin jest przyjacielem Czesia. Chłopcy spędzają sporo czasu razem. Rozmawiają, maja głowy pełne pomysłów. Pewnego dnia Czesio wpada na pomysł, żeby zdobyć popularność w szkole. Chce wzbudzać strach wśród kolegów. Czesiek próbuje zniszczyć życie osobom, które są w szkole popularne. Ma w sobie dużo nienawiści. Jest pewny siebie i dumny. Chce mieć władzę nad rówieśnikami. Na początku robi kawał Romanowi, który cieszy się szacunkiem ze strony rówieśników ze względu na uzdolnienia sportowe. Roman przez kilka dni jest smutny i blady, ale potem wraca do siebie. Kiedy Czesio wpada na pomysł, żeby zaszkodzić matematykowi i chce wrobić Marcina w całą akcję, Marcin zrywa kontakty z kolegą. Marcinowi zaczyna doskwierać samotność. Poznaje Cybernetyka. Okazuje się, że Cybernetyk to bardzo mądry człowiek. Ma poważne zainteresowania i bujną wyobraznię. Dotychczas spędzał wszystkie przerwy sam. Chłopcy poznają się bliżej. Rozwija się między nimi nić porozumienia. Rozmawiają o wpływie jednego człowieka na drugiego. Wspominają o partnerstwie w przyjaźni. Cybernetyk uważa, że do każdego człowieka jest potrzebny inny klucz.
Książka zachęca o myślenia. Choć moim zdaniem niektóre opisy są trochę zbyt szczegółowe. Powieść porusza takie problemy jak zrozumienie drugiego człowieka, odpowiedzialność za siebie i innych. Po przeczytaniu zrozumiałam, jak wielką rolę w naszym życiu pełnia inni ludzie. Mają wpływ na nasze postawy i zachowania. W życiu trzeba umieć mówić „nie”, tak jak główny bohater. Niestety poprzez odmowę stracił kolegę. Jednak nie żałował własnej decyzji .
Książkę polecam osobom, które lubią historie nawiązujące do życia codziennego.
Kasia, lat 16
Książka wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Komentarze
Prześlij komentarz