Kamila - Ewa Barańska - recenzja

„Kamila” Ewy Barańskiej to książka ukazująca prawdę o rzeczywistości w szkołach i nie tylko. Tytułowa Kamila to skromna, niezauważalna przez innych do czasu dziewczyna. Uwagę przykuwa dopiero po popełnieniu samobójstwa. Narrator w utworze to koleżanka z klasy Kamili, która bardzo przejęła się tym zdarzeniem. Poprzez samotną retrospekcję próbuje zrozumieć postępowanie dziewczyny.

Historia opisana przez autorkę chwilami wzrusza i bez wątpienia zmusza do refleksji. Jest napisana językiem współczesnej młodzieży. Każdy rozdział posiada tytuł, wywołuje to wrażenie czytania pamiętnika. Uwagę przyciąga okładka książki tajemnicza jakby chłodna i smutna, takimi właśnie słowami można opisać wydarzenia do których odwołuje się cały utwór.

Na pierwszej stronie powieści znajduje się bardzo trafny cytat Arystotelesa „Nigdy nie poznamy prawdy, nie znając przyczyny.” Bohaterka opisująca wydarzenia jako jedyna z całej klasy stara się dociec co doprowadziło do tragicznej śmierci koleżanki. Cała reszta po krótkiej żałobie wraca do normalnego życia. Problemy dawnej koleżanki stały się bolesną sprawą z przeszłości, o której nie będą chcieli pamiętać.

Książkę polecam osobom młodym, którzy tworzą przyszłość by zauważyli wady własnych społeczności i starali się nie brać udziału w zachowaniach tłumu niezgodnych z ich własnymi przekonaniami a także osobom dorosłym, które chciałyby odświeżyć w sobie przekonania i myśli, które jeszcze niedawno były w ich głowach. Bardzo pozytywnie oceniam utwór, ponieważ mało kto potrafi w tak bliski sposób ukazać tyle smutnych prawd o działaniu otaczających nas ludzi.

Martche, lat 18

Książka wydana przez Wydawnictwo Telbit