Maria Fiodorowna. Pamiętnik carycy - C.W. Gortner - recenzja




C.W. Gortner ukończył studia literatury ze specjalizacją literatura historyczna w New Collage w Kalifornii. Cieszy się międzynarodowym uznaniem, jest autorem powieści m.in. „Przysięga królowej”, „Wyznania Katarzyny Medycejskiej” , „Księżniczka Watykanu„, „Mademoiselle Chanel” oraz poniższej.


Matka ostatniego cara Rosji, Maria Fiodorowna, powszechnie szanowana i światła władczyni była świadkiem wydarzeń, które wstrząsnęły światem i na zawsze zmieniły bieg historii. Maria Zofia Fryderyka Dagmara, duńska księżniczka, została wydana za rosyjskiego następcę tronu, późniejszego Aleksandra III. Po śmierci męża nie mogła pogodzić się ze statusem odsuniętej od władzy wdowy. Uważała, że syn Mikołaj II, nie dość energicznie dąży do reform, które przekształciłyby Rosję w nowoczesne państwo. Była w wiecznym konflikcie z synową Aleksandrą, która znalazła się pod całkowitym wpływem demonicznego Rasputina.


Barwna, porywająca opowieść o imperium, które drży w posadach. Portret arystokracji i pałacowych intryg, ale też opis pół bitewnych i kraju pogrążonego w krwawej bratobójczej walce. Historia widziana oczami kobiety, która pokochała Rosję i musiała bezradnie patrzeć na tragiczny koniec starego świata.
Niezwykle wciągająca historia, która nie pozwala oderwać od siebie wzroku. Każda strona przybliża nam obraz świata, jaki widziała Maria Fiodorowna. Faktyczne wydarzenia z przeplatającymi się przemyśleniami carycy i dialogami bohaterów, stanowią gruntownie stworzony zarys tamtych czasów. Poznajemy mentalność różnych grup społecznych i dowiadujemy się, jak systematycznie carska Rosja chyliła się ku upadkowi. Oprócz problemów państwowych ciekawą kwestią są zawirowania rodzinne, konflikty z poszczególnymi monarchami na polu prywatnym, walka kobiet o uznanie w dynastii i jak to się dzieje, że wszyscy władcy są tak naprawdę ze sobą połączeni pewnymi więzami krwi. Interesujące jest to, że kobiety stające się żonami władców lub wysoko postawionych ludzi, z czasem całkowicie potrafią poświęcić się dla kraju, do którego przybyły, tak jak właśnie caryca Maria, lecz są też te, które do końca trwają przy swoim pierwotnym państwie, jak Maria - żona Włodzimierza, brata cara Aleksandra III.


Uważam, że książka jest warta przeczytania, nawet dla osób niezainteresowanych historią, ponieważ opisuje prywatną stronę życia władców w Europie w XIX i XX wieku.

 

 

A.L.

 

 

 

Książka wydana przez


 

Komentarze